راستش می‌خواستم برایتان سلام عرض کنم و این‌که چرا من یک ماهی است که چیزی نمی‌نویسم. راستش این‌که عشق و حال سنگین است. برای همین. برای همین کسی که عشق و حال اش سنگین است نمی‌آید وبلاگ بنویسد. در حقیقت وبلاگ به کیرش است. نمی‌دانم که آیا درست است که کسی در وبلاگ شخی‌اش –خیلی شخصی‌اش– کلمه‌ی «کیر» را بکار ببرد یا خیر. اما. اما واقعا عذر می‌خواهم. یعنی می‌دانید. این‌جا وبلاگ شخصی است و من دوست ندارم حرف های بد بزنم. شاید قبلاً ها گوزی چسی چیزی می‌گفتم. اما دیگر نه کیر که. به نظر من که خیلی زشت است. یعنی می‌دانید. آدم نمی‌آید که یکهو وسط یک حرف بسیار مهم بگوید کیر. چون که، چون که مشخص است، زشت است. و ما انسان های خوب کار های زشت نمی‌کنیم.

ولش کنید اصلاً. شاید ممکن است من الان یا هم اکنون خیلی روی فُرم نباشم. 

پسررررر چه شلیل خوش مزه‌ای.

کوووون لقتون.

آره